بسم الله الرحمن الرحیم.
موضوع بحث حاضر، بسیار حائز اهمیت است، ولی در عین حال، این موضوع، به صورت مستقل در مباحث فقهی ما و در حوزه‌های علمیه مورد توجه قرار نگرفته است؛ در حالی که ضرورت بحث از فقه امنیت و جایگاه امنیت در مباحث فقهی، امری واضح است و ابعاد گسترده‌ای برای پژوهش دارد که باید آرام...
برخی از مفسران در شرح و توضیح آیه شریفه الَّذِينَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلاَةَ وَ آتَوُا الزَّكَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ وَلِلَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ بیان داشته‌اند که مراد از «مکنّاهم فی الأرض» تمکین اجتماعی است نه انفرادی؛ یعنی کسانی که از حیث مجتمع و جامعه دارای تمکّن هستند، باید...
بحث ما در جلسه قبل، درباره اصالت فرد یا جامعه بود و بیان شد که نظرات مختلفی در این باره وجود دارد و ظاهرا، اولین فرد از علمای شیعه که بحث اصالت جامعه را بیان کرده، خواجه نصیرالدین طوسی است و از میان معاصرین نیز، بزرگانی همانند علامه طباطبائی و شهید صدر این دیدگاه را پذیرفته‌اند و البته، افرادی نیز نظیر آیت الله مصباح یزدی معتقد به اصالت فرد هستند. ما نیز در جلسه قبل بیان کردیم که چون موضوع این...
بحث ما در این جلسه، در مورد فقه اجتماعی است که آیا جامعه، وجود خارجی دارد یا خیر؟ به عبارت دیگر، آیا اصالت با فرد است یا با اجتماع؟
پیش از پاسخ به این سوال، روشن گردید که سه معنا برای واژه اصالت وجود دارد:
یک وجه از اصالت فرد یا جامعه، به معنای اولویت، تقدم و ترجیح است که بنا بر این معنا، باید دید که آیا مصالح فردی، اصل است یا مصالح اجتماعی؟...
موضوع بحث ما درباره فقه اجتماعی است، که شاید تا کنون چندان مورد بحث و بررسی قرار نگرفته است و ان شاء الله خداوند لطف و عنایت کند تا این جلسات به عنوان یک سنت حسنه‌شمرده شود تا در آینده ما شاهد تالیف کتاب‌ها و رساله‌های زیادی درباره‌ی فقه الاجتماع باشیم.
من در همین ابتدای جلسه، برای شروع بحث دو نکته را بیان می‌کنم. نکته اول...